Początkiem lipca rusza wyprawa w góry Pamiru. Pamir jest rozległym pasmem górskim leżącym w Azji Środkowej. Przeważająca część Pamiru znajduje się na terytorium Tadżykistanu, natomiast jego skrajne części leżą w Kirgistanie, Afganistanie i Pakistanie.

O wyprawie
Głównym celem wyprawy będzie zdobycie Szczytu Awicenny, drugiego pod względem wysokości szczyt Pamiru, sięgającego wysokości 7 134 m n.p.m. Jest on położony w północno-wschodnim Pamirze na granicy Tadżykistanu i Kirgistanu.

Szczyt ten początkowo nosił nazwę Piku Kaufmana, potem został nazwany Pikiem Lenina, pod którą to nazwą jest obecnie najbardziej rozpoznawalny. W czerwcu 2006 roku Pik Lenina został przemianowany przez rząd Tadżykistanu na neutralny Szczyt Awicenny.

Uczestnicy planują wejście drogą klasyczną od strony północnej (drogą W. Kowaljewa - 5A). Zdobycie Szczytu Awicenny jest niezbędne dla uzyskania honorowego wyróżnienia alpinistycznego –  Śnieżnej Pantery (ros. Снежный барс, Snieżnyj bars). Wyróżnienie to nadawane jest za zdobycie pięciu siedmiotysięczników, które w przeszłości znajdowały się w granicach Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.


- Dojście do bazy: Ługowa Polana, Aczik-Tasz (3 700 m n.p.m.). Baza jest miejscem cywilizowanym, działają tam agencje turystyczne, oferujące noclegi w namiotach i posiłki, można nabyć tam niektóre niezbędne rzeczy, jak kartusze do palników itp.

- I obóz: 4 200 m n.p.m. Wejście około około8 h. Wejście z bazy do obozu pierwszego przez przeł. Puteszestwienników (Podróżników). Obóz położony jest na morenie lodowca, pod północną ściana szczytu.

- II obóz: 5 300 m. n.p.m. Wejście zajmuje około 7 h. Z obozu I droga wchodzi na ścianę i wznosi się do 4 880 m n.p.m., potem skręca na północny-zachód i wiedzie w tym kierunku do wysokości ponad 5 300 m n.p.m.i następnie nieco opada, osiągając miejsce obozu drugiego. Trasa do obozu II jest oceniana jako jeden z najniebezpieczniejszych odcinków w drodze na szczyt. Bardzo uszczelniony lodowiec z licznymi mostkami śnieżnymi, nad niektórymi szczelinami rozpięte są metalowe drabinki.

- III obóz: 6 200 m. n.p.m. Wejście zajmuje około 5 h. Z obozu II droga osiąga grań na wysokości 5800 m n.p.m. i kieruje się nią dalej na Pik Razdielnaja (6 148 m n.p.m.). Obóz III jest położony za nim, na małej przełączce.

- Wejście na szczyt. Wejście na szczyt z obozu III zajmuje około 10 h (niektórzy praktykują zakładanie czterech obozów). Droga wiedzie zachodnią granią o długości około 7 kilometrów. Wejście na szczyt jest możliwe tylko wtedy, gdy nie wieją tam huraganowe wiatry, a niestety Pik Lenina słynie z niepogody.

Józef Michałek
Pracownik firmy Stollux – kierownik działu promocji i handlu. Zainteresowania: podróże, góry, ciekawa książka, film. Realizuję program dotarcia do najwyżej, najniżej i najdalej wysuniętych, lądowych krańców Europy – byłem już na Cabo da Roca ( zachód - Portugalia), Nordkapp (północ- Norwegia), ujście rzeki Bajdaraty (wschód - Rosja). Wszedłem też na najwyższe góry Europy: Mont Blanc (4810 m n.p.m.) i Elbrus (5642 m n.p.m.). Pozostało mi jeszcze południe i najniżej położone miejsce w Europie. Na przełomie lutego i marca byłem w najniżej położonym miejscu na świecie (Morze Martwe- Izrael). Chodziłem też po Alpach (Szwajcaria, Austria, Francja), Tatrach polskich i słowackich.

Sebastian Pędziwiatr
25 lat, zamieszkały w Bielsku-Białej woj. śląskie. Z wykształcenia informatyk. Zainteresowania: góry, narciarstwo, biegi (ponad 150 startów w biegach górski, ulicznych, maratonach i ultramaratonach). Uczestnik i współorganizator wypraw w góry Kaukazu ( Elbrus 5642m n.p.m.), oraz Alp (Mont Blanc - 4810 m n.p.m.) i (Grossglockner 3798 m n.p.m.). Poza tym ma na swoim koncie wiele przejść w Tatrach, zarówno letnich, jak i zimowych.