Beskidy24 » Aktualności » Wygłodniałe niedźwiedzie sieją postrach w Beskidach
Na terenie Nadleśnictwa Ujsoły grasuje około dziesięciu niedźwiedzi (© FOT. arc)
Leśnicy podkreślają tymczasem, że nie ma się co dziwić zwierzętom. Zaskoczyła je wczesna zima i muszą gdzieś szukać pożywienia.
- Jeszcze jest za wcześnie, żeby niedźwiedzie poszły spać. Gdy więc spadł śnieg, schodzą z gór do ludzkich siedzib i szukają tam czegoś do zjedzenia - tłumaczy Józef Worek, nadleśniczy z Ujsoł. Dodaje, że na terenie Nadleśnictwa Ujsoły grasuje teraz około dziesięciu niedźwiedzi.
Ekolodzy ze Stowarzyszenia dla Natury Wilk w Twardorzeczce, którzy badają też populację niedźwiedzi w Beskidach uspokajają, że mieszkańcy nie mają powodów do obaw, bo zwierzęta nie są groźne dla ludzi.
- W październiku niedźwiedzie jeszcze nie śpią i jest to dla nich normalny okres żerowania. Przed zimą muszą jednak zdążyć nabrać odpowiedniej tkanki tłuszczowej. Gdy śnieg niespodziewanie przysypał borowiny, którymi się żywią, zaczęły szukać jedzenia u ludzi - tłumaczy dr Sabina Pierużek-Nowak, prezes organizacji.
Gdy niedźwiedź wyrządzi komuś większe szkody, osoba ta może wystąpić o odszkodowanie do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Jednak wysokość takiego odszkodowania uzależniona jest od wyceny szkód, sporządzonej przez specjalną komisję.
- Jeszcze jest za wcześnie, żeby niedźwiedzie poszły spać. Gdy więc spadł śnieg, schodzą z gór do ludzkich siedzib i szukają tam czegoś do zjedzenia - tłumaczy Józef Worek, nadleśniczy z Ujsoł. Dodaje, że na terenie Nadleśnictwa Ujsoły grasuje teraz około dziesięciu niedźwiedzi.
Ekolodzy ze Stowarzyszenia dla Natury Wilk w Twardorzeczce, którzy badają też populację niedźwiedzi w Beskidach uspokajają, że mieszkańcy nie mają powodów do obaw, bo zwierzęta nie są groźne dla ludzi.
- W październiku niedźwiedzie jeszcze nie śpią i jest to dla nich normalny okres żerowania. Przed zimą muszą jednak zdążyć nabrać odpowiedniej tkanki tłuszczowej. Gdy śnieg niespodziewanie przysypał borowiny, którymi się żywią, zaczęły szukać jedzenia u ludzi - tłumaczy dr Sabina Pierużek-Nowak, prezes organizacji.
Gdy niedźwiedź wyrządzi komuś większe szkody, osoba ta może wystąpić o odszkodowanie do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Jednak wysokość takiego odszkodowania uzależniona jest od wyceny szkód, sporządzonej przez specjalną komisję.
Łukasz Gardas
POLSKA Dziennik Zachodni
POLSKA Dziennik Zachodni
Wygłodniałe niedźwiedzie sieją postrach w Beskidach
Data: 26 października 2009 Region: RajczaZbyt szybkie nadejście zimy spowodowało, że na Żywiecczyźnie wygłodniałe niedźwiedzie zaczęły podchodzić pod same domy.
Wysoko w górach ich pożywienie przykryła gruba warstwa śniegu, więc szukają pokarmu w gospodarstwach. Niszczą płoty, pasieki, przewracają kubły na śmieci. Blady strach padł m.in. na górali z Rycerki Górnej obok Rajczy, gdzie misie w ostatnich dniach najwięcej narozrabiały.
Przy byłej strażnicy straży granicznej, gdzie obecnie działa schronisko młodzieżowe, zwierzę jednego dnia pojawiło się dwa razy - rano i wieczorem.
- Syn schował auto do garażu, wychodzi, a tu niedźwiedź łazi po placu - mówi Andrzej Szczer-ba z Rycerki Górnej. Ludmiła Laszczyk dodaje: - Poprzewracał nam kubły ze śmieciami i powybierał wszystko, co nadawało się do jedzenia.
Mieszkańcy twierdzą, że podeszli do niedźwiedzia na odległość około 10 metrów, a zwierzak w ogóle się nie bał.
- Wyszedł na skraj lasu i nawet gdy świeciliśmy na niego latarką, stał nieruchomo. Później podreptał spokojnie w kierunku drogi głównej, a my szliśmy za nim. Spłoszyło go dopiero jadące auto. Zaczął uciekać do lasu - dodaje Andrzej Szczerba.
W innym z gospodarstw niedźwiedź wszedł na posesję i wyrządził kilka niewielkich szkód.
- Rozwalił nam kawałek płotu, połamał karmnik i przewrócił śmietnik - twierdzi Jan Płoskonka, myśliwy Koła Łowieckiego Głuszec w Rajczy.
Przy innym z domów niedźwiedź zniszczył pszczele ule.
- Rozpoznaliśmy po śladach, że to był niedźwiedź - zapewnia Leszek Wisiński, myśliwy z raj-czańskiego KŁ Głuszec. Dodaje, że to niewielki niedźwiadek. Miał najwyżej dwa lub trzy lata.
Niedźwiedź widziany był też w jednym z górskich przysiółków w Złatnej.
Komentarze
MIEJSCOWOŚCI
Beskid Śląski
Beskid MałyOficjalny partner serwisu
dodano października 28, 2009 18:31
Dodany przez: Tomasz , temat: Krócej o niedźwiedziachW innym miejscu w sieci napisał TakiJeden za co wielkie mu dzięki:
"Tak po prawdzie, to niedźwiedź, ze wszystkich krajowych drapieżników, zachowuje się w sposób najbardziej nieprzewidywalny, a przy tym ma najmniej powodów, by obawiać się ludzi. Tak więc z niedźwiedziami należy się obchodzić wyjątkowo ostrożnie. Przy tym każdy drapieżnik (i każde inne zwierzę zresztą też), jeśli poczuje się zagrożony, może zaatakować: znam przypadek ataku rysia, który uchodzi przecież za bardzo płochliwe zwierzę.
A tak w ogóle, to dla nieco lepszej edukacji "niedźwiedziologicznej" zamieszczam odsyłacz do opisu gatunku stworzonego przez fachowca dla urzędowych celów ochrony przyrody w Polsce."
http://natura2000.mos.gov.pl/natura2000/pl/poradnik/Tom_6_Gatunki_zwierzat_z_wyjatkiem_ptakow/4_Ssaki/1354_Niedzwiedz_brunatny.pdf
dodano października 26, 2009 19:29
Dodany przez: Tomasz , temat: Bezpieczne(?) niedźwiedziezajżyj tu:
http://skibicki.pl/forum/viewtopic.php?t=951
albo:
http://skibicki.pl/forum/viewtopic.php?t=776
no i tu (kawałek tego tekstu dla leniwych poniżej):
http://skibicki.pl/forum/viewtopic.php?t=717
(...)Upływają kolejne minuty – zupełnie nic się nie dzieje. Robi się coraz bardziej ponuro.
Dziś zmierzch zapadnie wcześniej. To zasługa niskich deszczowych chmur. Senny nastrój przerywa sarna, pędząca między bukami z prędkością błyskawicy.
Coś ją spłoszyło, wręcz – przeraziło. Chwilę później w lesie rozbrzmiewa ciche mruczenie. Trudno ustalić skąd pochodzi nowy dźwięk. Może to odgłosy „zakopianki”? A może jednak ożywiły się jelenie? Mruczenie staje się wyraźniejsze.
W końcu nawet daje się określić, że dobiega zza moich pleców. Karkołomny skręt szyją i głowa nie chce wierzyć w to, co widzą oczy. Starą drogą opadającą od głównej grani Lubonia idzie… niedźwiedź.
Dzieli nas dystans może trzydziestu metrów. Odległość ciągle maleje. Wyraźnie widać wystające łopatki drapi